Daar boven in die mooie boom daar zit een Agapornis. Daar zit hij niet geheel alleen wat voor zijn soort gewoon is. Zijn maatje zit naast hem op de piek zo is hij niet erg eenzaam. Ze zitten daar heel knus, tevree en kijken samen uit het raam. Het baasje voert ze vogelvoer, fruit, groenten en ook zaden. Zonnebloempitten, een lekkere vijg, dat kunnen ze niet versmaden. Waar dromen die twee toch samen van waar zitten ze met hun gedachten?…
Met een zacht doekje gaat hij over de gladde rondingen van het instrument. Bij zijn voeten staat een biertje onder handbereik, in zijn onderrug ligt een decoratief kussen opgepropt voor de juiste maat en de thermostaat staat op een aangename temperatuur. De regen die tegen de donkere ramen zwiept is niet te horen door de aangename klanken die uit de flatscreen televisie komen die recht tegenover de bank is gepositioneerd. Toch voelt hij pijnscheuten in zijn nek naar boven schieten….
Brrr toet toet, brrrrrr. Iiiiiiieeeeee. Botsing! Zo, mooi! Op elkaar geknald! Tevreden klapt Paultje zijn handjes op elkaar, de autootjes bij de gescheurde knieën van zijn spijkerboek liggen kriskras door elkaar. Maar ja, zo gaat dat nou eenmaal met botsingen, die kun je niet netjes doen. Als Paultje eerlijk is, zijn er in zijn geval wel meer dingen die in die categorie vallen. Dit tot ergernis van zijn mama. Zijn mama is erg netjes. Zij moet de hele dag Paultjes…
Vertalingen credible EN>NL waarschijnlijk ; aannemelijk ; geloofwaardig ; acceptabel ; plausibel ; betrouwbaar Bron: interglot Waarschijnlijk heeft ze hier al best een tijd gelegen. Voorzichtig doet ze haar ogen op een kier. Dat gaat moeizaam. Niet alleen door het bonzen achter haar ogen, iets maakt dat haar wimpers zich samenklonteren, waardoor ze alleen door spleetjes naar buiten kan kijken. Toch ziet ze wat. Al is het niet veel, dat wat ze ziet verontrust haar lichtelijk. De contouren van een…
Eenzaam rijdt de Citroën C4 over de lange dijk. Het is zondagochtend, geen kip op straat. Saai zou je zeggen, geestdodend. Zo niet voor Thijs. Thijs vindt dit wel prettig. Hij heeft zijn blik op het grijze asfalt voor hem gericht. Het grijze asfalt dat zich nog kilometers voor hem uitstrekt, door niets onderbroken, steeds hetzelfde, rustig. Lekker rustig, net zoals dat plekje in zijn hoofd. Dat plekje waar hij zich ook nu heeft teruggetrokken. ‘Eens kijken, heb ik…
Fragment uit Verloren in de Viller Muhle Hier loopt hij dus, zomaar willekeurig ergens naartoe, waar zijn benen hem heenbrengen. De sporadische boerderij waar hij langs loopt ligt er dromerig bij, de koeien in de wei, bij elkaar gekropen in de schaduw van een paar bomen, staren hem lodderig aan een paard kijkt op van het grazen doet een paar stappen in zijn richting, maar laat zijn hals dan weer zakken om verder te grazen, alsof elke andere inspanning hem…
De groene rups draait zijn dagelijkse rondjes om zijn appelkroos, terwijl hij er verlekkerd naar kijkt; tong uit zijn mond, wangen bol opgeblazen, ogen half geloken. Je kunt jezelf afvragen of hij deze smakelijke appel zelf voor een groot gedeelte heeft verorberd. Aan zijn goed gevulde rondingen te oordelen, zou je denken van wel. Een kleurrijk bordje bij het ingangspoortje geeft met sierlijke gouden letters aan dat het hier om een ‘Appelcarrousel’ gaat, verder staan er in drie verschillende talen…